Zasady bezpiecznych relacji

We wszystkich działaniach podejmowanych wobec małoletniego pacjenta pracownicy szpitala kierują się jego dobrem i najlepszym interesem. W każdej interakcji z dzieckiem brane są pod uwagę jego: wiek, sytuacja medyczna, możliwości poznawcze i indywidulane potrzeby.

Dobre praktyki Szpitala Żywiec

Małoletni pacjent ma prawo, aby rodzice/opiekunowie towarzyszyli mu podczas leczenia i do korzystania ze świadczeń zdrowotnych zawsze, gdy tego potrzebuje.

 W kontakcie z dzieckiem i jego rodzicami lub opiekunami pracownicy szpitala zachowują:

• Życzliwość, empatię i szacunek,
• Wrażliwość kulturową,
• Postawę nieoceniającą.

Prawo do informacji

1. Zanim zaopiekujesz się małoletnim pacjentem, przedstaw się i powiedz kim jesteś.
2. Przekazując informacje dziecku, zwróć uwagę na prosty język, dostosowany do jego wieku. Informuj o tym, co robisz, co się z nim dzieje lub będzie dziać. Upewniaj się, czy dziecko rozumie, co się będzie działo i jakie będą skutki działań diagnostycznych, leczniczych lub rehabilitacyjnych.
3. Upewnij się, czy dziecko wie, że zawsze może zadawać pytania osobom z personelu.
4. W komunikacji z małoletnim pacjentem zachowaj uczciwość – mów prawdę i zwracaj uwagę innym członkom personelu na mówienie prawdy dzieciom. Zawsze uwzględniaj kontekst – wiek, sytuację, poziom rozwoju i stan medyczny dziecka.
5. Korzystaj z alternatywnych form komunikacji z dzieckiem, które tego potrzebuje.

Zapewnienie małoletnim pacjentom sprawczości

1. Zwracaj się do dziecka po imieniu w formie preferowanej przez dziecko.
2. Pamiętaj, że to dziecko jest podmiotem Twoich działań. Nie rozmawiaj z rodzicem lub opiekunem, jakby dziecko było nieobecne podczas rozmowy.
3. W miarę możliwości konsultuj z dzieckiem kwestie pozamedyczne, o których wiesz, że danie wyboru dziecku nie będzie miało wpływu na jakość leczenia i przedstawiaj mu opcje do wyboru.
4. Uszanuj prawo dziecka do zmiany nastroju, zmiany zdania oraz potrzebę oswojenia się z nową sytuacją i miejscem.

Poszanowanie intymności małoletnich pacjentów

1. Podczas badania medycznego odsłaniaj dziecko partiami. W trakcie badania dziecku powinien towarzyszyć rodzic/opiekun lub inna osoba z personelu.
2. Kontakt fizyczny z dzieckiem, który jest niezwiązany z udzielaniem świadczenia medycznego, może odbywać się wyłącznie za jego zgodą i jego potrzebą. Zanim przytulisz, pogłaszczesz czy weźmiesz dziecko na kolana (aby np. je uspokoić), zawsze zapytaj je, czy tego potrzebuje.
3. Szanuj potrzeby hospitalizowanego pacjenta, w tym prawo do odpoczynku, np. snu, ciszy nocnej, przyciemnianych świateł w nocy.

Współpraca z opiekunami małoletnich pacjentów

1. Informuj małoletniego pacjenta i jego rodziców/opiekunów o zasadach obowiązujących w szpitalu. Podkreślaj znaczenie ich przestrzegania dla minimalizowania dyskomfortu wszystkich pacjentów. Zachęcaj do czytania informacji.
2. Współpracuj z opiekunami w procesie przygotowania i uspokojenia pacjenta: zapytaj, co pacjent lubi, na co reaguje niekorzystnie, a na co pozytywnie.

Ochrona przed krzywdzeniem małoletnich pacjentów

1. Jeśli widzisz lub podejrzewasz, że małoletniemu pacjentowi dzieje się krzywda, reaguj.
2. W sytuacji, gdy rodzic/opiekun lub inna osoba z personelu straszy pacjenta, udziela mu nieprawdziwych informacji, bagatelizuje jego potrzeby i odczucia, zareaguj i przypomnij o zasadach komunikacji.
3. Jeżeli coś w zachowaniu dziecka lub rodzica/opiekuna budzi Twój niepokój, poproś inną osobę z personelu o obecność podczas badania/wizyty.
4. Zwróć uwagę na to, aby na terenie szpitala przebywały wyłącznie osoby uprawnione.

Zachowania niedozwolone

1. Nie naruszaj praw pacjenta do intymności. Nie ujawniaj danych osobowych ani wrażliwych.
2. Nie omawiaj sytuacji pacjenta ponad jego głową, ignorując jego obecność.
3. Nie ograniczaj możliwości pobytu rodzica/opiekuna przy małoletnim pacjencie. Nie lekceważ tego, że opiekun dobrze zna dziecko, jego potrzeby i upodobania.
4. Nie strasz pacjenta i nie szantażuj w celu nakłonienia go do współpracy.
5. Nie naruszaj integralności fizycznej dziecka (nie szturchaj, nie popychaj – reaguj, gdy widzisz, jak robią to inni).
6. Nie ignoruj i nie bagatelizuj odczuć małoletniego pacjenta, np. strachu, lęku przed bólem, niepewności co do nowej sytuacji.
7. Nie mów nieprawdy, np. twierdząc, że nie będzie bolało, kiedy wiesz, że będzie boleć.
8. Nie wyciągaj pochopnych wniosków o pacjencie i rodzinie, jeśli nie są uzasadnione profesjonalną wiedzą i oceną.
9. Nie zakładaj, że pacjent i jego rodzice/opiekunowie wiedzą jak działa Szpital i jakie zasady w nim obowiązują.
10. Nie dopuszczaj do sytuacji, w których pacjent i jego rodzice/opiekunowie czują się dyskryminowani lub otrzymują niższy standard opieki.
11. Nie krzycz, nie zawstydzaj, nie upokarzaj, nie lekceważ i nie obrażaj pacjenta ani jego rodziców/opiekunów.

Bezpłatna pomoc dla osób pokrzywdzonych przestępstwami oraz przemocą w rodzinie:

Telefony ogólnopolskie:

• Ogólnopolski telefon dla osób pokrzywdzonych przestępstwem 222 309 900
• Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” 800 120 002
• Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży 116 111

Teren powiatu żywieckiego:

• Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Żywcu 33 475 70 25
• Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Żywcu – Punkt Interwencji Kryzysowej 33 861 93 36 wew. 7